Oh wat leuk!

Op 22 februari jl. liet ik een boekenlegger zien die ik gemaakt heb voor een dame bij ons uit de straat die heel erg lekkere jam maakt (en ons daar redelijk wat potten van gegeven had). Ik ging haar 2 weken geleden die boekenlegger brengen mét lege potten (daar had ze om gevraagd, dat was niet als stille hint bedoeld). Kom ik bij haar in de kamer hangen daar toch mooie quilts (niet van die enorme dekens, maar van die kleinere wandquilts) en geborduurde merklappen. Echt heel mooi. Zij heeft dus veel en graag gehandwerkt maar omdat haar lichaam niet meer meewerken wilt heeft ze deze hobby op moeten geven. Affijn, het kwam zo te praten over de quilts die daar hingen en ik vertelde dat ik ook bezig ben om het quilten/patchen te leren. O, zegt ze: ik heb dan nog wel wat stofjes voor je. Ik ga ze eens uitzoeken. Gisteren liep ik aan haar huis voorbij, tikt ze op het raam: of ik even kon komen. Kreeg ik een plastic tas vol stukken stof met de belofte dat er nog meer aankomt binnenkort. Wauw! Ik heb er even een snelle blik op geworpen en mezelf gekweld (ik bedoel: beloofd) dat ik daar zondag eens uitgebreid voor ga zitten en dan stofje voor stofje ga bekijken en bepotelen. Nu ligt die tas dus naar me te lachen op tafel......................nog 1 nachtje slapen dus.......................welterusten!